فلوسایتومتری

فلوسایتومتری روشی سریع و قدرتمند برای شناسایی سلول‌ها و طبقه‌بندی آنهاست. در این روش، سلول‌های موجود در سوسپانسیون به صورت جریان لامینار از فلوسل و مقابل نور لیزر عبور کرده و از نظر مشخصات فیزیکی مثل اندازه، داشتن گرانول، شکل و پیچیدگی هسته، و همچنین از نظر شاخص‌های موجود در سطح غشا، سیتوپلاسم و هسته با واسطه آنتی‌بادی‌های منوکلونال که با مواد فلورسانس نشان‌دار شده‌اند بررسی می‌شوند. از مهم‌ترین کاربردهای فلوسیتومتری می‌توان به ایمیونوفنوتایپینگ لوسمی‌های حاد و مزمن، بیماری پلاسماسل‌ها، پایش درمان در لوسمی‌ها، تعیین فاکتورهای مؤثر در پیش‌آگهی بیماری، و بررسی کمّی سلول‌های ایمنی اشاره کرد.