ایمونولوژی
خدمات آزمایشگاهی ایمونولوژی آزمایشگاه دکتر فرهمند
ایمونولوژی یا ایمنی‌شناسی، علوم شناخت، بررسی، و اثبات سیستم دخیل در ایمنی بدن انسان و یکی از شاخه‌های زیست‌شناسی است که به واکنش ایمنی جانداران در برابر آنتی‌ژن‌های بیگانه و روند ایجاد مصونیت در برابر انواع عوامل بیماری‌زا اختصاص دارد. این علم هم به جنبه فیزیولوژیک پاسخ سیستم دفاعی بدن به عوامل بیگانه، و هم به جنبه‌های پاتولوژیک سیستم ایمنی مانند بیماری‌های مختلفی مثل خود-ایمنی، حساسیت، نقص ایمنی، واکسیناسیون و پیوند اعضاء می‌پردازد. بر این اساس ایمونولوژی نقش به‌سزایی در تشخیص انواع بیماری‌ها و سرطان نیز دارد.
آزمایش آنتی بادی ضد آنتی ژن هسته ای قابل استخراج
Anti-ENA نوعی از ANAها هستند که علیه آنتی‌ژن هسته‌ای به خصوص مرکب از RNA و پروتئین می‌باشند. آنتی‌ژن با استفاده از محلول‌های سالین بافر شده با فسفات از تیموس استخراج می‌شود و به همین دلیل آن را آنتی ژن استخراج شده با سالین نیز اسم‌گزاری نموده‌اند. از معمول‌ترین ENAها انواع اسمیت (SM) و ریبونوکلئوپروتئین (RNP) هستند.
آزمایش آنتی بادی ضد DNA
این آنتی بادی تقریبا در ۶۰ تا ۸۰ درصد بیماران مبتلا به SLE وجود دارد و به ندرت در دیگر بیماری‌ها مشاهده می‌شود. تیترهای بالای آن مشخصه SLE می‌باشد. سطوح متوسط تا پایین آن ممکن است در بیماری‌های منونوکلئوز عفونی، سیروز صفراوی و هپاتیت مزمن و روماتیک، دیده شود.
آزمایش آنتی بادی علیه پپتید سیترولینه حلقوی
Anti-CCP از تبدیل اسید آمینه اورنیتین به آرژینین حاصل می‌شود، در ابتدای دوره بیماری RA به وجود می‌آید و در خون اکثر مبتلایان به این بیماری وجود دارد. در صورت شناسایی آنتی بادی سیترولین در خون بیماری احتمال مبتلا بودن وی به RA افزایش می‌یابد.
سیتومگالوویروس (CMV)
CMV به خانواده ویروسی تعلق دارد که شامل ویروس‌های اپشتین‌بار، واریسلا زوستر و هرپس سیمپلکس می‌شود. عفونت CMV بیماری گسترده‌ای است. معمولا این عفونت‌ها در جنین، جوانان و اوایل کودکی رخ می‌دهند.
آنتی بادی علیه ماهیچه صاف (ASMA)
ASMA یک آنتی بادی ضد سیتوپلاسمی‌علیه اکتین است که یک پروتئین اسکلت سلولی در بدن می‌باشد. به طور طبیعی سرم در تیتر بالاتر از 1:20 ASMA ندارد. ASMA شناخته شده‌ترین اتوآنتی بادی ایجاد کننده CAH است و در ۷۰ الی ۸۰ درصد بیماران مبتلا به CAH وجود دارد. بیماران مبتلا به بعضی از انواع CAH آزمایش مثبتی برای آنتی بادی‌های ASMA ندارند.
آنتی بادی ضد میوکارد (AMA)
AMA مثبت با اشکال مختلفی از بیماری قلبی همراه است. ممکن است AMAها قبل از ایجاد علائم بالینی بیماری قلبی شناسایی شوند. به نطر می‌رسد که بیماری قلبی روماتیک طولانی مدت یک اساس ایمونولوژیک داشته باشد. از این آزمایش برای شناسایی منبع خودایمنی آسیب و بیماری قلبی استفاده می‌شود.
آزمایش تومور مارکر CA15-3 (آنتی ژن سرطان 3-15)
آنتی‌ژن کارسینوامبریونیک (CEA) بیشترین تومور مارکری است که استفاده می‌شود ولی ویژهت و حساسیت ضعیفی برای مبتلایان به سرطان پستان دارد. تکنولوژی آنتی‌بادی منوکلونال باعث پیشرفت تولید CA15-3 شده است. حساسیت این آنتی ژن برای سرطان پستان کمتر از بقیه تومور مارکرها می‌باشد.
آزمایش تومور مارکر CA19-9 (آنتی ژن سرطانی 9-19)
CA19-9 یک آنتی‌ژن سطحی کربوهیدراتی است و در سطح بعضی از سلول‌های سرطانی وجود دارد از قبیل سرطان‌های لوزالمعده یا کبدی – صفراوی
آزمایش تومور مارکر CA-125 (آنتی ژن سرطانی – 125)
این تومورمارکر حساسیت و ویژهت بالایی برای سرطان تخمدان نیز دارد، همانند AFP و گنادوتروپین جفتی انسان (HCG) که تومورمارکرهای دقیقی برای تومورهای سلول زایای تخمدان هستند، CA-125 شاخص بسیار دقیقی برای تومورهای اپیتلیال غیر موسینی تخمدان می‌باشد، که این تومورمارکر در بیشتر از ۸۰ درصد زنان مبتلا به سرطان تخمدان افزایش می‌یابد.
آزمایش ویروس اپشتین–بار (EBV)
در صورت رخ دادن عفونت، ویروس پنهان می‌شود ولی می‌تواند دوباره فعال گردد. عفونت EBV می‌تواند منونوکلئوز عفونی ایجاد کند. منونوکلئوز بیشتر در کودکان و جوانان به وجود می‌آید. علائم بالینی آن تب، گلودرد، اسپلنومگالی، خستگی حاد و لنفادنوپاتی می‌باشد.
آزمایش آنتی ژن کارسینوامبریونیک (CEA)
آنتی ژن کارسینوامبریونیک CEA پروتئینی می‌باشد که به طور طبیعی در بافت گوارشی جنین ساخته می‌شود. در زمان تولد سطح سرمی‌آن غیر قابل‌اندازه گیری است.ین تومورمارکر برای تعیین شدت بیماری و پیش آگهی در مبتلایان به سرطان استفاده می‌شود، همچنین در کنترل بیماری و درمان آن هم کاربرد دارد.
آزمایش آنتی بادی‌های ضد هلیکوباکتر پیلوری
هلیکوباکتر پیلوری را می‌توان در موکوس پوششی و موکوس معده یافت، این باکتری عامل خطری برای زخم‌های معده و دوازدهه، گاستریت مزمن یا حتی ازوفاژیت اولسراتیو است.
آزمایش آنتی بادی علیه میتوکندری (AMA)
AMA یک آنتی‌بادی ضد سیتوپلاسمی‌و علیه لیپوپروتئین غشای میتوکندری است.AMAها در ۹۴ درصد بیماران مبتلا به سیروز صفراوی اولیه وجود دارند. این بیماری ممکن است خود ایمنی باشد که بیشتر در خانوم‌های میانسال و جوان رخ می‌دهد.
آزمایش آنتی بادی علیه سیتوپلاسم نوتروفیل (ANCA)
آنتی بادی‌های ANCA علیه اجزای سیتوپلاسمی‌نوتروفیل‌ها هستند.این آزمایش برای تایید تشخیص گرانولوماتوز وگنر (WG) استفاده می‌شود. همچنین برای پیگیری دوره‌ی بیماری، کنترل پاسخ به درمان و تشخیص بازگشت یا تشدید بیماری هم استفاده می‌شود.
آزمایش آنتی بادی علیه هسته (ANA)
ANA دستهی از آنتی‌بادی‌های پروتئینی است که با ماده‌ی هسته‌ای سلول واکنش می‌دهد. از ANA برای تشخیص لوپوس منتشر یا لوپوس اریتماتوس سیستمیک (SLE) و سایر بیماری‌های خودایمنی بدن استفاده می‌شود و برای غربالگری SLE انجام می‌شود.
2-مرکاپتواتانول (2ME)
این تست آنتی‌بادی نوع IgG را مورد بررسی قرار می‌دهد که در عفونت فعال افزایش پیدا خواهد کرد. IgGفرم فعال کلاس آنتی‌بادی در بروسلوز می‌باشد. 2ME به عنوان ماده احیاء‌کننده موجب تجزیه IgM شده در حالی که IgG به این ماده مقاوم می‌باشد. در نتیجه تیتر قرائت شده مربوط به کلاس IgG می‌باشد.
آزمایش میزان همولیز کمپلمان کل (CH50)
اندازه‌گیری میزان همولیز کمپلمان کل (CH50) بهترین ارزیابی و سنجش عملکردی مسیر کلاسیک کمپلمان است. سطوح سرمیCH50 اغلب در بیماری SLE، گلومرولونفریت و دیگر بیماری‌های کمپلکس ایمنی کاهش می‌یابد.اندازه‌گیری C3 و C4 هم در اختلالات خود ایمنی دارای اهمیت می‌باشد.
آنتی بادی نوع یک میکروزومال کبد-کلیه
آنتی بادی نوع یک میکروزومال کبد و کلیه، در بیماران مبتلا به هپاتیت خودایمن نوع 2 (AIH-2)، هپاتیت ویروسی C و یا D و بعضی از انواع هپاتیت القاء شده به واسطه دارو دیده شده است. مقادیر کمتر از ۲۰ Ru/ml نشان‌دهنده منفی بودن تست، بین 20 – 25 Ru/ml در موارد مشکوک و بیشتر از 25 Ru/ml نشان‌دهنده مثبت بودن تست و ابتلاء احتمالی به بیماری هپاتیت خود ایمن نوع دوم است.
آنتی بادی IgM بورلیا بورگدورفری
این تست جهت تشخیص بیماری لایم مورد استفاده قرار می‌گیرد. بیماری لایم (Lyme Disease) نوعی عفونت اسپیروکتی چند سیستمی‌می‌باشد. حداقل سه قسم از جنس بورلیا وجود دارند که گونه بورلیا بورگدوفری عامل بیماری لایم می‌باشد.
آنتی‌بادی ضد‌اندومیزیال IgA
از آزمایش EndoMysial Antibodies جهت تشخیص وجود آنتی بادی‌های IgA بر علیه آنزیم ترنس گلوتامیناز استفاده می‌شود. این آنتی‌بادی در بیماران مبتلا به سلیاک باعث تخریب مخاط روده و در بیماران مبتلا به درماتیت هرپتیفرم سبب آسیب پوستی می‌شود. بیماری سلیاک (Coeliac disease) نوعی بیماری ارثی خودایمنی می‌باشد که خود آنتی‌بادی‌های EMA در روده مخصوصا بعد از صرف خوراک حاوی گلوتن مانند گندم و جو افزایش می‌یابند و می‌توانند سبب کاهش جذب غذا در روده و در نهایت سوء‌تغذیه شوند
آزمایش آنتی بادی ویروس هپاتیت C
این تست جهت غربالگری و تشخیص عفونت ویروس هپاتیت C و درمان عفونت، زمانی که فرد ممکن است در معرض ویروس هپاتیت C قرار گرفته باشد، مانند تماس با خون آلوده شخص دیگر، داشتن علائم مرتبط با بیماری کبدی، یا داشتن فاكتورهای خطر برای عفونت هپاتیت C درخواست می‌شود. رایج ترین تست برای HCV، آنتی‌بادی‌های در خون را جستجو می‌كند که در پاسخ به عفونت HCV تولید می‌گردند.
تست مهارکننده C1 استراز (C1-INH)
از این آزمایش جهت تشخیص آنژیو ادم ارثی و اکتسابی، کمک به تشخیص بدخیمی‌و لوپوس اریتروماتوز سیستمیک (SLE) و پایش سطوح C1-INH در پاسخ به درمان استفاده می‌شود. کاهش غیرطبیعی سطح آنتی‌ژن C1-INH یا میزان عملکرد آن در پلاسما یا سرم، نشان‌دهنده ابتلا فرد به بیماری آنژیوادم ارثی (HAE) می‌باشد. نزدیک به ۵۰٪ بیماران HAE دارای سطوح طبیعی یا افزایش یافته C1-INH ولی فاقد عملکرد هستند. تشخیص این بیماران وابسته به‌اندازه گیری عملکرد C1-INH است.
تست آنتی بادی ضد بروسلا آبورتوس IgG/IgM
به خاطر مشکلات در کشت باکتری، متد‌های سرولوژیکی به عنوان آزمایش‌های انتخابی جهت تشخیص بروسلوز به کار می‌روند. افزایش سطح آنتی‌بادی IgM در سرم نشان‌دهنده عفونت اخیر و فعال است. بعد از درمان موفقیت‌آمیز، سطوح IgM کاهش یافته و سطوح IgG امکان دارد که تا یک سال در سرم باقی بماند. در عفونت‌های مزمن بدن، سطوح بالای IgG در سرم قابل شناسایی می‌باشد در حالی که سطح IgM غیر قابل شناسایی است. اخیرا روش‌های تشخیص سریع دیپ استیکس به کار گرفته می‌شود که دارای حساسیت و ویژهت بالایی است.
تست آنتی بادی کلامیدیا تراکوماتیس
کلامیدیا نوعی انگل داخل سلولی با مشخصات باکتری و ویروس می‌باشد. سه قسم از آن شناخته شده است که شامل کلامیدیا تراکوماتیس، کلامیدیا پسی تاسی و کلامیدیا پنومونیه می‌باشد. تیتر آنتی بادی IgG بیشتر از 1/64 احتمالا نشان‌دهنده عفونت فعال می‌باشد. تیتر آنتی بادی کمتر از 1/64 نشان‌دهنده عدم عفونت به کلامیدیا تراکوماتیس و یا عفونت پیشین است. تیتر آنتی بادی IgM بیشتر از 1/10 احتمالا نشان‌دهنده عفونت فعال می‌باشد.
تست جذب آنتی بادی‌های فلوئورسنت ترپونمال
FTA-ABS یک آزمایش حساس در تمامی‌مراحل سیفلیس است و بهترین تست تاییدی استاندارد جهت سرمی‌است که با تست‌های غربالگری مثل RPR یا VDRL واکنش داده باشد. گاهی اوقات در بیماران مبتلا به سیفلیس گوش یا سیفلیس چشمی‌تست VDRL منفی می‌گردد در صورتی که FTA-ABS آنها مثبت است. آزمایش FTA-IgG جهت تشخیص آنتی بادی‌های ویژه ترپونمایی انجام می‌گیرد.
تست آنتی ژن هیلیکوباکتر پیلوری در مدفوع
از این آزمایش جهت تشخیص هلیکوباکتر پیلوری استفاده می‌شود. هلیکوباکتر پیلوری به عنوان عامل گاستریت مزمن فعال، سرطان معده، زخم دوازدهه و سوء‌هاضمه بدون زخم شناخته می‌شود. این باکتری بیشتر در دوره کودکی یا نوجوانی در کشور‌های درحال توسعه و یا توسعه یافته است. عفونت به این باکتری در %90 کودکان مبتلا به زخم معده مشاهده شده است. ابتلا به عفونت هلیکوباکتر پیلوری در مراحل اولیه زندگی شخص با خطر ابتلا به سرطان معده و دوازدهه رابطه مستقیمی‌دارد.
آزمایش هپاتیت A
این تست جهت تشخیص عفونت با ویروس هپاتیت A یا برای سنجش نیاز یا پاسخ به واكسن هپاتیت A درخواست می‌گردد. آنتی بادی علیه HAV به دو شکل IgM و IgG به واسطه روش‌های immunoassay قابل شناسایی هستند. حضور IgM در سرم نشان‌دهنده حاد یا تحت حاد بودن بیماری می‌باشد.
آزمایش آنتی بادی تام ویروس هپاتیت A
ویروس هپاتیت A را، ابتدا هپاتیت عفونی می‌اسمیدند. دوره کمون این ویروس در حدود 2 تا 7 هفته است. ابتلا به ویروس به واسطه غذا یا آب آلوده صورت می‌گیرد و مسری می‌باشد. در طی عفونت فعال، HAV از مدفوع دفع می‌شود. آنتی بادی به دو شکل IgM و IgG توسط روش‌های immunoassay قابل شناسایی می‌باشد. حضور IgM درون سرم نشان‌دهنده حاد یا تحت حاد بودن بیماری می‌باشد.
آزمایش HBcAb IgM
از این تست جهت تشخیص عفونت حاد و ابتلا اخیر به ویروس هپاتیت B، تأیید مثبت بودن تست HBc Ab (Total)و تشخیص عفونت حاد بیماری در فاز پنجره (Window Period) که HBs Ag و HBs Ab هر دو در این فاز منفی هستند، استفاده می‌شود. anti-HBc IgM در تشخیص هپاتیت حاد B به کار می‌رود.
آزمایش (HBc Ab (Total
آنتی بادی ضد آنتی ژن هسته هپاتیت B (Anti HBc)، 1 الی 2 هفته بعد از تماس با ویروس هپاتیت B ظاهر می‌شود. در اشخاصی که به صورت تدریجی بهبود یافته‌اند میزان این آنتی بادی در آنها کاهش می‌یابد و در نهایت ناپدید می‌شود. اما در سرم اشخاصی که به صورت ناقل مزمن می‌باشند این آنتی بادی همچنان وجود دارد و نشانه وجود تکثیر ویروس در هپاتوسیت‌ها می‌باشد.
آزمایش anti-HBc , HBc Ab
آنتی بادی ضد آنتی ژن هسته (Core) هپاتیت B یا Anti HBc، 1 الی 2 هفته بعد از تماس با ویروس هپاتیت B ظاهر می‌شود. در اشخاصی که بهبودی تدریجی می‌یابند میزان این آنتی بادی کاهش پیدا می‌کند و در نهایت ناپدید می‌شود. اما در سرم اشخاصی که به صورت ناقل مزمن در می‌آیند این آنتی بادی هنوز وجود دارد و نشانه وجود تکثیر ویروس در هپاتوسیت‌ها می‌باشد.
آنتی بادی پوششی هپاتیت B
anti-HBe آنتی بادی می‌باشد که به واسطه بدن علیه آنتی ژن e ویروس هپاتیت B تولید می‌شود. نتایج مثبت anti-HBe به این معناست که شخص یک هپاتیت B مزمن دارد
آنتی ژن لکوسیت انسانی HLA-B5 , HLA-B51
كمپلكس اصلی سازگاری بافتی (Major Histocompatibility Complex) (MHC) به عنوان یك دسته از ژن‌های بهم چسبیده ای كه آنتی ژن‌های HLA را كد می‌كنند، آنتی ژن‌های اصلی سازگاری بافتی را تشکیل می‌دهند. این سیستم در پیوند عضو، سازگاری میان دهنده عضو و گیرنده آن را تعیین می‌كند. MHC شامل سه نوع HLA می‌باشند.
آنتی ژن HLA-B7
كمپلكس اصلی سازگاری بافتی (Major Histocompatibility Complex (MHC به عنوان یك دسته از ژن‌های بهم چسبیده ای كه آنتی ژن‌های HLA را كد می‌كنند، آنتی ژن‌های اصلی سازگاری بافتی را تشکیل می‌دهند. این سیستم در پیوند عضو، سازگاری میان دهنده عضو و گیرنده آن را تعیین می‌كند. MHC شامل سه نوع HLA می‌باشند.
آنتی ژن HLA-B8
كمپلكس اصلی سازگاری بافتی (Major Histocompatibility Complex (MHC به عنوان یك دسته از ژن‌های بهم چسبیده ای كه آنتی ژن‌های HLA را كد می‌كنند، آنتی ژن‌های اصلی سازگاری بافتی را تشکیل می‌دهند. این سیستم در پیوند عضو، سازگاری میان دهنده عضو و گیرنده آن را تعیین می‌كند.
آنتی ژن سطحی هپاتیت B
این تست ساده ترین و متداول ترین تست هپاتیت B می‌باشد و اولین تستی می‌باشد که غیر طبیعی می‌شود. HBs Ag پیش از آغاز نشانه‌های بالینی افزایش پیدا می‌کند (دوره کمون بیماری هپاتیت B؛ 6 هفته تا 6 ماه می‌باشد) و در طی اولین هفته پیدایش نشانه‌ها به اوج خودش رسیده و پس از فروکش نمودن یرقان (زردی) به حد طبیعی بر می‌شود. HBs Ag معمولا نشانه عفونت فعال HBV می‌باشد.
آنتی ژن پوششی هپاتیت B
این آنتی ژن (envelope) معمولا به قصد تشخیص بیماری استفاده نمی‌شود، بلکه به عنوان شاخص عفونی بودن به کار می‌رود. وجود HBe Ag با بیماری اولیه و فعال و همچنین وجود عفونت شدید در بیماران دچار عفونت حاد HBV مطابقت دارد.
آنتی بادی سطحی ویروس هپاتیت B
HBs Ab آنتی بادی می‌باشد که بر علیه آنتی ژن سطحی ویروس هپاتیت B تولید می‌شود. نتایج مثبت HBs Ab به این معناست که فرد در برابر ویروس هپاتیت B ایمن می‌باشد که این امر می‌تواند به 2 دلیل باشد : 1- شخص واکسیناسیون هپاتیت B را به درستی انجام داده است. 2- به طور کامل از هپاتیت حاد B بهبود یافته است.
آنتی بادی IgG اکینوکوکوس گرانولوزوس
این تست به تشخیص بیماری کیست هیداتید (اکینوکوکوس گرانولوزوس) کمک می‌کند. کیست هیداتید در واقع مرحله لاروی کرم بالغ اکینوکوکوس گرانولوزوس می‌باشد. کرم بالغ در داخل روده سگ و سگ سانان زندگی می‌کند و انسان میزبان تصادفی آنها می‌باشد.
مونو تست، تیتر آنتی بادی هتروفیل
این تست جهت كمك به تشخیص مونونوكلئوز عفونی است. مونونوكلئوز، به عفونت ناشی از ویروس اپشتین بار (EBV) گفته می‌شود. عفونت به واسطه مجموعه ای از علائم خاص (مانند تب، گلودرد، غدد متورم، خستگی و کبد و طحال بزرگ شده) كه اغلب بر نوجوانان تأثیر دارد مشخص می‌گردد. تست Mono آنتی بادی‌های هتروفیل را تشخیص داده كه به واسطه بدن در پاسخ به عفونت EBV ساخته می‌شوند.
آنتی بادی‌های IgG/IgM لیستریا مونوسیتوژنز
از این تست جهت تشخیص لیستریوزیس و کمک به تشخیص مننژیت لیستریایی در اشخاصی که دچار نقص سیستم ایمنی هستند استفاده می‌شود. خانواده لیستریا باکتری‌های گرم مثبت هوازی هستند و از چندین سویه تشکیل شده‌اند که تنها سویه بیماری زا لیستریا مونوسیتوژنز است. لیستریا مونوسیتوژنز عامل عفونت‌های مننگوآنسفالیتی و سپتی سمی(عفونت خون) در نوزادان است.
آزمایش IgA , ایمونوگلوبولین A
در بعضی نقص‌های ایمنی نظیر سندرم ویسکوت آلدریچ، آرتریت روماتوئید مزمن کبدی، عفونت‌های مزمن دستگاه تنفسی، عفونت‌های دستگاه تناسلی ادراری و سایر بیماری‌های روماتوئیدی افزایش IgA پلی کلونال مشاهده می‌شود.
آزمایش IgM , ایمونوگلوبولین M
افزایش IgM در سرم نشانه یك بیماری تازه می‌باشد. افزایش IgM پلی كلونال نشانه عفونت‌های ویروسی مانند؛ هپاتیت ویروسی یا مونونوكلئوز یا پاسخ اولیه به عفونت‌های انگلی و باكتریایی است. IgM الیگوكلونال در بیماری واسكولار كلاژن، سندرم نفروتیك، دیس گاماگلوبینمی‌و ساركوئیدوز مزمن افزایش پیدا می‌کند. اشخاصی که IgM پایینی داشته باشند بیشتر در معرض ابتلا به لنفوما هستند.
آزمایش IgG , ایمونوگلوبولین G
IgG پلی کلونال در بیماری‌های اتوایمیون نظیر سارکوئیدوز و بیماری‌های مزمن کبدی، بعضی عفونت‌های انگلی، عفونت‌های مزمن یا عود عفونت، لوپوس اریتروماتوز (SLE)، آرتریت روماتوئید و سندرم شوگرن افزایش می‌یابد. در مولتیپل اسکلروزیس (MS)، عفونت‌ها مخصوصا در بعضی دیس گاماگلوبینمی‌ها IgG الیگوکلونال افزایش پیدا می‌یابد.
آزمایش آنتی بادی‌های IgA/IgG
مشاهده و بررسی آنتی بادی ترانس گلوتامیناز بافتی به صورت ویژه برای بیماری سلیاک می‌باشد. همچنین احتمال وجود این آنتی بادی در سرم اشخاصی که به در
آزمایش آنتی بادی IgG و IgM توکسوپلاس
Toxoplasma gondii یک انگل پروتوزوایی درون سلولی اجباری می‌باشد که انسان و سایر پستانداران را آلوده می‌کند. حضور آنتی بادی IgM در سرم نشان‌دهنده توکسوپلاسموز فعال است اما افزایش تیتر آنتی IgM در بیماران دچار نقص ایمنی مشاهده نمی‌شود
آزمایش آنتی بادی Anti-SSA/Ro
Anti-SSA یک شاخص تعیین کننده بلوک قلبی مادرزادی در نوزادان متولد از مادران بیمار مبتلا به SLE است. بیماران با تست Anti-SSA مثبت، نسبت به نور حساسیت دارند. هر دو آنتی‌ژن (Anti-SSA و Anti-SSB) از دسته آنتی‌ژن‌های قابل استخراج هسته‌ای (ENA) می‌باشند این تست ...
آزمایش آنتی بادی Anti-La/SSB
هر دو آنتی‌ژن (Anti-SSA و Anti-SSB) از دسته آنتی‌ژن‌های قابل استخراج هسته‌ای (ENA) می‌باشند. نقش SS-B به عنوان پروتئین کمکی برای آنزیم RNA polymerase III شناخته شده است، در حین فرآیند رونویسی، SS-B به RNA حاصل چسبیده و بعد از اتمام فرآیند جدا می‌شود. اسم این دو آنتی‌ژن را از بیماری مربوطه به آن یعنی سندروم شوگرن (Sjogren Syndrome) اخذ نموده‌اند تحت عنوان آنتی‌ژن‌های A و B سندروم شوگرن و حروف Ro و La را نیز از اسم اولین بیمارانی که این دو آنتی‌ژن ابتدا در آنها یافت شده گرفته‌اند...
