هر آنچه باید درباره ویروس آبله میمون بدانید

آبله میمون در جهان

آمار گزارش شده از سازمان WHO نشان می‌دهد، تعداد مبتلایان در سراسر جهان ۷۷٪ افزایش داشته است و تعداد مبتلایان به آبله میمون در جهان تا تاریخ نگارش این مقاله به حدود ۵۰ نفر رسیده است. سازمان جهانی بهداشت شیوع سریع آبله میمون را یک وضعیت اضطراری بهداشتی جهانی اعلام کرد. این وضعیت، بالاترین سطح هشدار این سازمان است. پس از اعلام این زنگ خطر، اقدامات مهم‌تری برای تهیه واکسن و درمان آن انجام خواهد شد.

شیوع آبله میمون در قاره اروپا نیز افزایش یافته است؛ کمیسر بهداشت اتحادیه اروپا از کشورهای عضو این اتحادیه خواست همکاری بیشتری در کنترل و همچنین جلوگیری از شیوع ویروس آبله میمون داشته باشند.

آبله میمون در ایران

با توجه به گستردگی این بیماری در جهان، قابل پیش‌بینی بود که بیماری آبله میمون به ایران نیز برسد. تا تاریخ 25 مرداد 14۰۱، طبق اظهارات سخنگوی وزارت بهداشت از شناسایی اولین مورد مبتلا به آبله میمونی در کشور شناسایی شد. شخص مبتلا یک خانم 34 ساله ساکن شهر اهواز است که احتمالا از همسر خود که از کشور کانادا به ایران سفر کرده، مبتلا شده است. علائم این بیمار ضایعات و بثورات پوستی بوده است. پس از تایید آزمایشPCR اولیه، بیمار فوراً به قرنطینه منتقل شده و درحال سپری کردن دوره بیماری می‌باشد.

علائم بیماری آبله میمونی

بیماری آبله میمون با نشانه‌هایی شبیه سرماخوردگی و تب آغاز شده که ضایعات پوستی قرمز رنگی را ایجاد می‌کند و با گذشت زمان این ضایعات پوستی چرکین می‌شوند. ضایعات پوستی حدود ۹۵٪ موارد بر روی صورت، ۷۵٪ موارد بر روی کف دست و کف پا و ۳۰٪ موارد بر اندام‌های تناسلی ظاهر می‌شوند. همچنین این ویروس می‌تواند غشای مخاطی دهان را نیزدرگیر ‌کند. این ویروس می‌تواند برای قرنیه چشم‌ها هم مشکلاتی را ایجاد نماید و در موارد شدیدتر باعث نابینایی بیمار شود. بیماری پوستی با گذشت زمان افزایش یافته و رنگ بثورات پوستی به سمت زردی می‌رود.

همچنین در موارد شدیدتر، این ضایعات پوستی می‌توانند قسمت‌های زیادی از پوست را از بین ببرند. با پیشرفت بیماری، ویروس به مغز و نخاع نیز می‌رسد و باعث التهاب مغز و نخاع خواهد شد که می‌تواند به آسیب مغزی و حتی مرگ منجر شود.

راه‌های انتقال آبله میمون

بیماری آبله میمون از طریق تماس لمسی با فرد یا حیوان آلوده یا با مواد آلوده به ویروس ویا ارتباط جنسی به انسان منتقل می‌شود. آبله میمون در موارد نادر از حیوانات وحشی مثل موش یه انسان منتقل می‌شود. محققان معتقد هستند موارد جدید ابتلا به بیماری آبله میمون بسیارغیرمعمول است و تعدادی از مبتلایان، همجنسگرایان مرد هستند. افراد دارای نقص ایمنی و بیماران مبتلا به ویروس HIV نیز بیشتر در معرض خطر ابتلای بیشتری به ابله میمون هستند.

به طور خلاصه راه‌های انتقال آبله میمون به شرح زیر است:

• تماس نزدیک و طولانی با فرد بیمار
• تماس نزدیک با حیوان بیمار
• لمس زخم یا مایعات بدن فرد بیمار
• استفاده یا دست زدن به وسایل شخصی بیمار
• خوردن گوشت آلوده
• گاز گرفته شدن توسط حیوان بیمار
• آمیزش جنسی و رابطه جنسی محافظت نشده

درمان آبله میمون

آبله میمون یک بیماری ویروسی خود محدود شونده است که علائم آن بین ۶ الی ۱۳ روز طول می‌کشد و فرد با درمان‌های کمک کننده جانبی بهبودی پیدا خواهد کرد. داروهای ضدویروسی با تجویز پزشک می‌تواند عفونت‌های ثانویه این بیماری را از بین خواهد برد. درصورتی که به این بیماری مبتلا شده‌اید، توجه داشته باشید که درمان خود را تا برطرف شدن کامل علائم بیماری زیر نظر پزشک ادامه دهید.

نتیجه‌گیری

مرکز پیشگیری و کنترل بیماری‌های اتحادیه اروپا اعلام کرد که احتمال انتقال ویروس در تماس جنسی زیاد است، اما خطر انتقال از دیگر اشکال تماس نزدیک و سایر موارد ذکر شده کم است.

همچین علائم این بیماری معمولاً خفیف هستند و اکثر افراد ظرف چند هفته کاملا بهبود می یابند، اما نرخ مرگ و میر این ویروس در نیجریه حدود 3.3 درصد بوده است که کودکان، بزرگسالان جوان و افراد دارای نقص ایمنی بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری هستند. این بیماری نه ویروس و نه بیماری جدیدی است، پس بهتر است با بدون نگرانی توصیه‌های بهداشتی را رعایت کنیم و نگران گسترش گسترده آن نباشیم. اگر سوال بیشتری دارید می‌توانید با واتساپ آزمایشگاه دکتر فرهمند در تماس باشید.